“Πάντα αγαπούσα τη δουλειά μου. Ξέρω ότι δεν θα βγάλω πολλά χρήματα αλλά δεν με απασχολεί. Σκεφτόμουνα ότι μου άρεσε να δουλεύω σε αυτό το μαγαζί με τα ρούχα, και να επικοινωνώ με τον κόσμο. Με ρωτάνε για το τι ρούχα να επιλέξουν και τους βοηθάω όσο μπορώ να επιλέξουν τα κατάλληλα ρούχα. Ξαφνικά πριν ένα χρόνο άρχισαν τα πράγματα να αλλάζουν.
Δεν ξέρω πώς ξεκίνησε αυτό, ήταν κάπως ξαφνικά. Ένιωσα ότι πνίγομαι, ότι δεν μπορώ να διαφύγω. Συνέβη καθώς μιλούσα με δύο πελάτισσες. Ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα, είχα ιδρώσει, δεν μπορούσα να πάρω ανάσα, προσπαθούσα να πάρω αυτή την μια ανάσα αλλά ήταν τόσο δύσκολο. Ένιωσα ότι θα λιποθυμούσα. Από τότε φοβάμαι συνεχώς ότι θα το ξαναπάθω.”
Τι είναι η κρίση πανικού;
Σύμφωνα με την Darby Saxbe, Ph.D, στο άρθρο της “Ο φόβος του φόβου”, εκτιμάται ότι οι κρίσεις πανικού επηρεάζουν τουλάχιστον 2,4 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο.
Η κρίση πανικού είναι ένα ξαφνικό επεισόδιο φόβου και άγχους που συνοδεύεται από σοβαρές σωματικές αντιδράσεις. Ο φόβος αυτός δεν οφείλεται σε κάποιον πραγματικό κίνδυνο ή προφανή αιτία.
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της κρίσης πανικού είναι:
- η ταχυπαλμία
- η δυσκολία στην αναπνοή
- η εφίδρωση
- το τρέμουλο
- η ζάλη
- το αίσθημα λιποθυμίας ή θανάτου
Η κρίση πανικού προέρχεται από τον μηχανισμό πάλης ή φυγής. Ας δούμε πιο αναλυτικά τι είναι αυτός ο μηχανισμός.
Αντίδραση «πάλης ή φυγής»
Όταν νιώθουμε στρες, ο οργανισμός ενεργοποιεί αυτόματα την αντίδραση «πάλης ή φυγής» (fight or flight), και το άτομο ετοιμάζεται για να παλέψει εναντίον της δυνητικής απειλής ή να προσπαθήσει να την αποφύγει. Δηλαδή το συμπαθητικό νευρικό σύστημα δίνει το μήνυμα στα επινεφρίδια να απελευθερώσουν αδρεναλίνη και κορτιζόλη, ώστε ο οργανισμός να ετοιμαστεί για να παλέψει εναντίον της δυνητικής απειλής ή να προσπαθήσει να την αποφύγει.
Στο παραπάνω παράδειγμα της κοπέλας που εργάζεται ως πωλήτρια ρούχων, για κάποιο λόγο ο οργανισμός της ενεργοποίησε την αντίδραση «πάλης ή φυγής» γιατί ένιωσε ότι απειλείται. Η κοπέλα δεν μπόρεσε συνειδητά να εντοπίσει την απειλή. Επομένως ένιωθε φόβο αλλά δεν μπορούσε να ξέρει την αιτία του.
Πού βρίσκονταν όμως η απειλή;
Είναι πιθανόν να μην μπορούμε συνειδητά να εντοπίσουμε την απειλή, γιατί η απειλή απλά δεν υπάρχει στην τρέχουσα εμπειρία που βιώνουμε, αλλά αυτή μπορεί να βρίσκεται στο ασυνείδητο. Έτσι το ασυνείδητο αναλαμβάνει τον έλεγχο του οργανισμού και προκαλεί τα συμπτώματα της κρίσης πανικού σε μια προσπάθεια να κινητοποιήσει το άτομο να αποφύγει την ”ανύπαρκτη” απειλή.
Αφού συμβεί μια κρίση πανικού είναι δυνατό μέσω της μάθησης αυτή να εξαπλωθεί και σε άλλα περιβάλλοντα. Δηλαδή στο παραπάνω παράδειγμα της κοπέλας που εργάζεται ως πωλήτρια ρούχων είναι πιθανό αυτή να βρεθεί σε ένα άλλο κατάστημα πχ. σε ένα καφέ και να μιλάει με φίλες της και ξαφνικά να νιώσει και εκεί τα ίδια συμπτώματα και κάποια άλλη στιγμή μπορεί να επισκεφτεί ένα εστιατόριο και να επαναληφθούν τα ίδια συμπτώματα.
Έτσι μπαίνει σε εφαρμογή μια άμυνα που λέγεται αποφυγή. Η κοπέλα θα αποφεύγει να επισκέπτεται μαγαζιά με ρούχα ή καφέ ή εστιατόρια λόγω του φόβου της ότι μπορεί να της συμβεί κάτι κακό.
Πώς μπορεί να βοηθήσει η Υπνοθεραπεία;
Στην υπνοθεραπεία το άτομο χαλαρώνει και έρχεται σε επικοινωνία με το ασυνείδητό του, λόγω του ότι παρακάμπτεται η συνειδητή σκέψη.
Έτσι η υπνοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει:
- Στον εντοπισμό του ασυνείδητου τραύματος που είναι το αίτιο της κρίσης πανικού και στην αποφόρτιση αυτού.
- Στην εκμάθηση δεξιοτήτων χαλάρωσης που θα βοηθήσουν τον πελάτη να μειώσει και να διαχειριστεί το άγχος.
- Στην αντικατάσταση των δυσλειτουργικών ιδεών και πεποιθήσεων του πελάτη με πιο λειτουργικές.
Πόσες συνεδρίες θα χρειαστούν;
Ο αριθμός των συνεδριών εξαρτάται από το τραύμα που προκάλεσε την εμφάνιση της κρίσης πανικού. Είναι σημαντικό να εντοπιστεί και να αποφορτιστεί το αίτιο πριν από οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση.
Η υπνοθεραπεία δεν διαχειρίζεται απλά τα συμπτώματα, δεν είναι δηλαδή μια θεραπεία διαχείρισης. Στην υπνοθεραπεία εντοπίζεται το αρχικό τραύμα που προκαλεί τα τρέχοντα συμπτώματα. Η αποφόρτιση του τραύματος οδηγεί σε επίλυση της κρίσης πανικού. Επιπρόσθετα ο πελάτης εφοδιάζεται με γνώσεις για το πώς να χαλαρώνει μόνος του ελέγχοντας έτσι εύκολα τις σωματικές του αντιδράσεις. Τέλος αντικαθίστανται οι δυσλειτουργικές ιδέες του ατόμου και ο αρνητικός αυτό-διάλογος (self-talk) με νέες λειτουργικές ιδέες και θετικό αυτό-διάλογο.
Κατά συνέπεια αυτή η πολύπλευρη επίλυση οδηγεί σε μόνιμα αποτελέσματα καθώς επιλύεται η αιτία αλλά ταυτόχρονα ο πελάτης αποκτά δεξιότητες που θα φανούν χρήσιμες και σε άλλες φάσεις της ζωής του.
Αρχική δημοσίευση άρθρου και πηγή εικόνας:
https://www.psychology.gr/
